Ιωάννα Γ΄ της Ναβάρρας

Ιωάννα Γ΄
Βασίλισσα της Ναβάρρας
Περίοδος	25 Μαΐου 1555 - 9 Ιουνίου 1572
Στέψη	18 Αυγούστου 1555
Προκάτοχος	Ερρίκος Β΄ της Ναβάρρας
Διάδοχος	Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας
Γέννηση	16 Νοεμβρίου 1528 (1528-11-16) Σαιν-Ζερμαίν-αν-Λαι, Βασίλειο της Γαλλίας
Θάνατος	9 Ιουνίου 1572 (43 ετών) Παρίσι, Βασίλειο της Γαλλίας
Τόπος ταφής	Βαντόμ, Γαλλία
Σύζυγος	Γουλιέλμος του Γύλιχ-Κλέβης-Μπεργκ Αντώνιος της Βουρβόνης
Επίγονοι	Ερρίκος Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας Λουδοβίκος Κάρολος Μαγδαληνή Αικατερίνη
Οίκος	Οίκος του Αλμπρέ
Πατέρας	Ερρίκος Β΄ της Ναβάρρας
Μητέρα	Μαργαρίτα της Ναβάρρας
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Η Ιωάννα του Αλμπρέ (γαλλ.: Jeanne d'Albret, 16 Νοεμβρίου 1528 – 9 Ιουνίου 1572), γνωστή και ως Ιωάννα Γ΄, ήταν βασίλισσα της Ναβάρρας από το 1555 έως το 1572. Παντρεύτηκε τον Αντώνιο των Βουρβόνων, Δούκα του Βαντόμ, και ήταν η μητέρα του Ερρίκου των Βουρβόνων, ο οποίος έγινε ο βασιλιάς Ερρίκος Γ΄ της Ναβάρρας και Δ΄ της Γαλλίας, ο πρώτος βασιλιάς της Γαλλίας από τον Οίκο των Βουρβόνων. Έγινε δούκισσα του Βαντόμ μέσω γάμου.

Βιογραφία

Ήταν το μόνο τέκνο του Ερρίκου Β΄ της Ναβάρρας και της Μαργαρίτας των Βαλουά, κόρης του Καρόλου, Δούκα του Ανγκουλέμ.

Η Ιωάννα Γ΄ ήταν η αναγνωρισμένη πνευματική και πολιτική αρχηγός του κινήματος των Γάλλων Ουγενότων (Προτεσταντών) και φυσιογνωμία-κλειδί στους Θρησκευτικούς Πολέμους της Γαλλίας: από το 1560, που μεταστράφηκε στον Καλβινισμό, εισήλθε στην παράταξη των Ουγενότων. Στον Α΄ και Β΄ Θρησκευτικό Πόλεμο έμεινε ουδέτερη, στον Γ΄ όμως διέφυγε στη Λα Ροσέλ και έγινε η πραγματική (de facto) αρχηγός της από τους Ουγενότους ελεγχόμενης πόλης. Αφού διαπραγματεύτηκε την ειρήνη με την Αικατερίνη των Μεδίκων (χήρα του Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας), η Ιωάννα Γ΄ κανόνισε τον γάμο του γιου της Ερρίκου με την κόρη της Αικατερίνης, Μαργαρίτα των Βαλουά. Έπειτα απεβίωσε αιφνίδια στο Παρίσι.

Η Ιωάννα Γ΄ ήταν η τελευταία ενεργός ηγεμών της Ναβάρρας. Την διαδέχθηκε ο γιός της που, επειδή ήταν μόνιμα απασχολημένος με την ηγεσία των δυνάμεων των Ουγενότων, είχε εμπιστευτεί τη διακυβέρνηση του Μπεάρν στην αδελφή του, Αικατερίνη της Βουρβόνης (1559-1604)· αυτή κράτησε την επιτροπεία για περισσότερο από 20 έτη. Το 1620 ο γιος τού Ερρίκου, Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας, προσάρτησε τη Ναβάρρα στο γαλλικό Στέμμα.

Οικογένεια

Παντρεύτηκε πρώτα το 1541 τον Γουλιέλμο των Λα Μαρκ, Δούκα των Γύλιχ- Κλέβης-Μπεργκ, αλλά ο γάμος ακυρώθηκε το 1545, χωρίς να έχουν αποκτήσει τέκνα.

Το 1548 η Ιωάννα Γ΄ έκανε δεύτερο γάμο με τον Αντώνιο των Βουρβόνων, Δούκα του Βαντόμ, και είχε τέκνα:

• Ερρίκος των Βουρβόνων (1551 - 1553), Δούκας του Μπωμόν.
• Ερρίκος Γ΄ (1553 - 1610), Βασιλιάς της Ναβάρρας και, ως Ερρίκος Δ΄, της Γαλλίας.
• Λουδοβίκος Κάρολος (1555 - 1557), Κόμης του Μαρλ.
• Μαγδαληνή των Βουρβόνων (1556).
• Αικατερίνη (1559 - 1604), παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ δούκα της Λωρραίνης.

Πηγές

• Bainton, Roland H. (1973). Women of the Reformation in France and England. Minneapolis: Ausburg Publishing House.
• Bryson, David (1999). Queen Jeanne and the Promised Land: Dynasty, Homeland, Religion, and Violence in Sixteenth-Century France.
• Freer, Martha Walker (1855). The Life of Jeanne d'Albret: Queen of Navarre. London, England: Hurst and Blackett.
• Reid, Jonathan (2009). King's Sister – Queen of Dissent: Marguerite of Navarre (1492-1549) and her Evangelical Network. Brill.
• Robin, Diana Maury; Larsen, Anne R.; Levin, Carole (2007). Encyclopedia of women in the Renaissance: Italy, France, and England. ABC-CLIO, Inc.
• Roelker, Nancy Lyman (1968). Queen of Navarre, Jeanne d'Albret: 1528–1572. Cambridge Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press. ISBN 0-674-74150-1.
• Strage, Mark (1976). Women of Power: The Life and Times of Catherine de' Medici. New York and London: Harcourt Brace Jovanovich. ISBN 0-15-198370-4.